روابط و ارتباطات, روانشناسی اجتماعی, روانشناسی کودک و نوجوان

6 نکته مهم برای تربیت کودکان نورودایورجنت

تربیت کودکان نورودایورجنت

موثرترین سبک تربیتی تعادل بین گرمی و محدودیت‌های روشن است. این سبک که «تربیت مقتدرانه» نامیده می‌شود، برای رشد کلی کودک مثبت است. از این چک‌لیست برای تعیین مرزها و انتظارات مشخص، ایجاد پیامدها، تقویت اعتماد به نفس و پرورش رفتارهای مطلوب در کودکان نورودایورجنت استفاده کنید.

والدینی که کودکان نورودایورجنت (کودکان مبتلا به ADHD، اوتیسم، اختلالات یادگیری و دیگر شرایط) را تربیت می‌کنند، معمولاً زمانی که از طیف وسیع‌تری از این استراتژی‌ها استفاده کنند و آنها را به مدت طولانی‌تری اعمال کنند، بهره‌ بیشتری می‌برند. بسیاری از خانواده‌های نورودایورجنت نیز برای اعمال این تکنیک‌ها و تنظیم آنها بر اساس نیازهای کودکشان از کمک حرفه‌ای استفاده می‌کنند.

در ادامه چند استراتژی پایه برای راهنمایی شما آمده است.

تشویق رفتارهای مثبت
تشویق و توجه، مانند نور خورشید و کود، به رفتارهای مثبت کمک می‌کنند که رشد کنند — بدون آنها، رفتارهای نامطلوب می‌توانند غالب شوند.

  • رفتارهایی را که می‌خواهید ببینید، تشویق کنید. اگر کودک شما در گوش دادن مشکل دارد، بلافاصله بعد از نشان دادن رفتار صحیح بگویید: «آفرین که سریع گوش دادی.»
  • تشویق‌های خود را دقیق و صادقانه بیان کنید.
  • ترکیبی از تشویق‌های کلامی و غیرکلامی مانند دست‌دادن یا نوازش‌کردن استفاده کنید.

 

نادیده‌گرفتن رفتارهای جزئی نادرست
گاهی اوقات کودکان با رفتارهای ناخوشایند مانند گریه یا وقفه‌اندازی به دنبال جلب توجه هستند. به این رفتارها توجه نکنید و به جای آن، رفتارهای مثبت را که بعد از آن رخ می‌دهد تشویق کنید.

 

تأیید احساسات
تأیید احساسات کودکان کمک می‌کند تا آنها احساس درک شدن کنند و ارتباط بیشتری ایجاد شود. به‌طور فعال گوش دهید و بازتابی از آنچه می‌شنوید ارائه دهید تا به کودک نشان دهید که او را درک می‌کنید.

افزایش دایره لغات احساسی
به کودک خود کمک کنید تا احساسات خود را به‌درستی تشخیص دهد و همچنین احساسات دیگران را بهتر درک کند.

  • احساسات را به نشانه‌های بدنی مرتبط کنید. برای مثال، عرق‌کردن و تپش قلب می‌تواند نشانه نگرانی باشد.

 

پاداش‌دادن به رفتارهای مطلوب
پاداش‌ها می‌توانند محرکی قوی برای رفتار بهتر باشند. مطمئن شوید که پاداش‌ها برای کودک جذاب و مؤثر هستند.

 

وقت اختصاصی با کودک خود داشته باشید
داشتن رابطه‌ای مثبت، باز و گرم با کودک، اساس تعیین محدودیت‌ها و تشویق رفتارهای مطلوب است.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *